Stapels met stukken, urenlange vergaderingen, intensieve gesprekken met ambtenaren en wanhopige familieleden. En toch is het zo simpel, een begroting. Je hebt geld en je hebt iets wat je wilt doen. Je kunt niet meer doen dan je aan geld hebt. En dat geldt voor een provincie natuurlijk ook. Bij de bespreking van de kadernota (een conceptbegroting) hebben we onze groene en sociale bril opgezet en maakten daarmee een schifting:
Geen overbodige wegen door vogelweilanden of mooie landschappen (noem maar op: Haak, NW Tangent, N381, Centrale As), geen projecten die gericht zijn op alleen maar het opvijzelen van ons imago (‘vermarkting Fryslân’, geld en een reisje voor statenleden naar het festival in New York), geen onbeheersbaar grote projecten waar je geen zeggenschap meer over hebt (Friese Meren, Topattractie).
En wél: het ondersteunen van het platteland, het versneld uitvoeren van het programma duurzame energie, investeren in OV en fietsverkeer en het wél uitvoeren van het streekplan.
Ook willen we graag geld reserveren voor een fonds voor de problemen met paalrot. Plus, last but not least: wij willen ook dat GS geld in de begroting zetten voor een duurzame bedrijfsvoering. Zowel GS als PS zeggen dat Fryslân de duurzaamste provincie moet worden in Nederland. Maar een plan over hoe we onze eigen organisatie duurzaam in kunnen richten is er nog steeds niet! Bijdrage Irona
vervolgens
Duurzame bedrijfsvoering motie
We hebben alle onze voorstellen tegenover elkaar gezet en opgeteld en afgetrokken. En zo ontstond een soort ‘schaduw’ kadernota. Overzicht voorstellen.
Juist omdat we de kleinste partij zijn (2 van de 43 zetels), dwong dat in de statenzaal wel respect af.
Maar helaas, dit respect vertaalde zich niet in aangenomen moties. Alleen de motie over duurzame bedrijfsvoering werd breed ondersteund (het CDA stemde als enige fractie tegen).