De GrienLinks Statenfractie volgt de ontwikkelingen rond de Reststoffen Energie Centrale in Harlingen al vanaf 2007 kritisch. Het laatste jaar rijzen er bij onze fractie met name vragen over de wijze waarop het College van Gedeputeerde Staten omgaat met informatie naar burgers en Provinciale Staten. Antwoorden van het College op vragen van GrienLinks blijven onbevredigend. En daarnaast blijkt, dat feiten en documenten de antwoorden van GS tegenspreken. GrienLinks wil absolute duidelijkheid bij de evaluatie die het College gaat opstellen.
Schriftelijke vragen aan het college over het doodzwijgen van het zeer kritische rapport van een onderzoeksbureau.
Kernpunt van onze vragen is altijd geweest dat we willen weten waar het College zich baseert bij de ongegrondverklaring van enkele zienswijzen op de beschikking REC.
Er werd in die zienswijzen gesteld dat de verspreidingsberekeningen niet juist zijn en dat de emissienormen niet haalbaar zijn. Het College wijst de zienswijze af op grond van externe toetsing door twee ter zake deskundige externe bureaus. Logischerwijs wilden de burgers die de zienswijzen indienden, die toetsing ook wel eens zien. Maar dat weigerde het College.
Vervolgens heeft de GrienLinks fractie in maart 2009 aan het College gevraagd of ze die toetsing toch openbaar wilden maken. Ook dat weigerde het College.
Eerst stelde het college dat de toetsing en die berekeningen vervat zitten in e-mails met bijlagen en persoonlijke beleidsopvattingen. Later zegt het College dat één bureau, Witteveen en Bos, de verspreidingsberekeningen wel geverifieerd hebben maar niet op papier gezet. Pas na herhaalde schriftelijke vragen én een WOB (Wet Openbaarheid Bestuur) door drie politieke partijen heeft het College het bureau Witteveen en Bos gevraagd die berekeningen alsnog op papier te zetten. Helaas was de opdracht blijkbaar maar beperkt, want de openbaar gemaakte berekeningen betreffen alleen het component ‘geur’ en is bijvoorbeeld de windmolen als verstorend object in de verspreiding niet meegerekend.
Onze conclusie is dan ook dat er ten tijde van de aanvraag van Omrin misschien wel getoetst is, maar het College dit dan niet openbaar wil maken. Of er is niet getoetst. Maar waar heeft het College zich dan op gebaseerd bij de ongegrondverklaring van de zienswijzen? En hoe heeft het College de vergunning af kunnen geven als er geen toetsingen zijn van de berekeningen van Omrin?
Opvallend is daarnaast dat in de antwoorden van GS op onze vragen, er nog maar sprake is van één bureau, namelijk bureau Witteveen en Bos. Het bureau Royal Haskoning is verdwenen. Er wordt in de antwoorden van GS op onze vragen nergens gerefereerd aan toetsingen of zelfs maar e-mails van Royal Haskoning.
Ook in gesprekken met het adviesorgaan van de Raad van State (de hoogste rechter bij milieuvergunningen) – de StAB – stelt het College dat het door twee bureaus is bijgestaan; Royal Haskoning en Witteveen + Bos. Maar, zeggen vertegenwoordigers van het College tegen de Stab: “Door genoemde bureaus zijn geen rapportages opgesteld”. Dit kan worden teruggelezen op pagina 43 van het rapport van de StAB uit juli 2009.
| Maar inmiddels hebben we in de lijst van stukken die door GS (als gevolg van het WOB verzoek van de politieke partijen) op 20 augustus 2009 openbaar zijn gemaakt wel degelijk een rapport van Royal Haskoning aangetroffen, een ‘definitief rapport’ van 27 juni 2008. En let op: dit rapport is zeer kritisch over o.a. de compleetheid van de aanvraag van Omrin, de controleerbaarheid van het rendement van de centrale en vooral over de emissies en de toetsing ervan. Royal Haskoning stelt in dat rapport dat de vergunning niet op deze manier verleend kan worden. Uit de lijst met openbare stukken blijkt niet dat zij op die mening terug zijn gekomen. Op 20 augustus 2008 verleent GS vervolgens de vergunning aan Omrin voor de REC. Wij kunnen uit de informatie van GS niet herleiden waar GS zich daarbij op gebaseerd heeft. |
Provinciale Staten moeten Gedeputeerde Staten kunnen controleren. En nog belangrijker: de inwoners van Fryslân moeten de provinciale overheid kunnen vertrouwen. Daarbij moeten de feiten en wat het College zegt, elkaar niet tegenspreken. Daarom wil GrienLinks absolute duidelijkheid bij de evaluatie die het College gaat opstellen.