De Provinciale Staten hebben afgelopen week besloten om geld beschikbaar te stellen voor renovatie van Thialf. Renovatie, of vernieuwbouw zoals sommigen dat noemen, biedt uitzicht op een volledig hernieuwd Thialf dat aan alle eisen voldoet. Dezelfde innovaties, dezelfde technieken, dezelfde klimatologische omstandigheden, hetzelfde snelle ijs. De suggestie dan renovatie niet meer is dan een likje verf is klinkklare onzin. Toch krijg je die indruk als je zo de reacties hoort van bijvoorbeeld de voorzitter van de KNSB Doekele Terpstra. Heerenveen had moeten kiezen voor nieuwbouw, zegt Terpstra. Friesland laat kansen liggen. Terpstra heeft aangekondigd te willen verhuizen naar Almere. Daar is het allemaal veel beter.
In de aanloop naar het besluit van Provinciale Staten had Terpstra ook al eens van
dit soort dreigementen laten horen. Nu het belangrijkste besluit genomen is, zou je
mogen verwachten dat Terpstra het besluit respecteert. Er ligt een prachtig aanbod
met uitzicht op de meest moderne en snelste baan. Renovatie in Heerenveen kost
ongeveer 50 miljoen. Maar niets is minder waar. Terpstra doet er zelfs nog een
schepje bovenop. Daarmee kopieert Terpstra het gedrag van een dwarse, ontevreden
puber, die z’n ouders de kop gek jengelt om het nieuwste model blackberry. Iedereen
in de klas heeft immers zo’n ding en alleen met dat toestel kun je bellen. Met al
die andere telefoons kan dat niet.
Om toch z’n zin te krijgen zinspeelt Terpstra met het idee het nieuwe Thialf in
Almere komt, met maar liefst twee banen voor het sommetje van 60 miljoen. In de
verste verte is nog geen financier voor dit initiatief te vinden. De gemeente
Almere, die steeds heeft beweerd niet te zullen betalen, heeft het geld eenvoudig
niet. Dus moet ook de provincie Flevoland de beurs trekken. Of men in Flevoland, net
als in Friesland, bereid is miljoenen aan een ijsbaan te doneren moet zeer worden
betwijfeld. In Flevoland moeten namelijk ook andere problemen worden opgelost die
geld kosten. Als er dan ook nog twee banen moeten worden onderhouden, zijn ze er in
Flevoland niet met alleen een eenmalige investering. Om de exploitatie van twee
banen rond te krijgen moet er jaarlijks een flinke schep overheidsgeld bij.
Ondanks dat er al bijna drie jaar over een nieuwe ijshal wordt gesproken, heeft zich
nog geen enkele particuliere investeerder gemeld. Sterker nog: de private partrijen
trekken zich juist terug. Dat is goed te begrijpen, omdat in tegenstelling tot
Terpstra de meeste ondernemers wel rekenen. Een ijshal laten bouwen, is
gemakkelijker dan een ijsbaan exploiteren. De jaarlijkse lasten zijn bij een ijsbaan
bijna altijd hoger dan de inkomsten. Thialf heeft daardoor ook een lange
geschiedenis van faillissementen en geldtekorten. Daarom moet je juist gaan voor het
aller hoogste en dus het aller duurste, zeggen de voorstanders van nieuwbouw. Daar
komen juist meer investeerders op af, beweert ook Terpstra. Laat Terpstra maar
zeggen wie deze investeerders zijn. Tot nu toe heeft Terpstra alleen nog maar het
geld van iemand anders uitgegeven.
Als volksvertegenwoordiger begin ik de neiging te krijgen om dit probleem op
dezelfde manier op te lossen als het allernieuwste Blackberry-probleem: “Als deze
Blackberry niet goed genoeg is, dan koop je er lekker zelf een. En het abonnement
betaal je dan ook maar zelf”. Het zou mij niet verbazen dat veel collega’s er straks
ook zo over denken.
Website Nieuw Thialf http://nieuw-thialf.nl/