Op een koude maandagavond in deze warme lente stonden een aantal Statenleden, wat fractiemedewerkers, een griffiemedewerker en mensen van Natuurmonumenten, Staatsbosbeheer, weidevogelcollectieven, de Bond van de Friese Vogelwachters, it Wetterskip, it Fryske Gea, bureau Altenburg en Wijmenga en de provincie in een nat weiland. Het was een werkbezoek van de Statencommissie Lân, Loft en Wetter (hoe toepasselijk).
Het gesprek ging over de nieuwe weidevogelafspraken.
De verhalen klonken vol passie over de jongen (de pieken) van de skries, de ljip en andere weidevogels, dat boeren overgehaald moeten worden om later te maaien, dat het gras absurd hoog was nu door de warme lente, over de juiste hoeveelheid mest op de weilanden.
Het verhaal van de mozaiekbeheerder (of liever gezegd: de ‘piekenoppasser’), degene die met de boeren overlegt over het tijdstip waarop de weilanden gemaaid kunnen worden zodat de jongen tijd hebben om op te groeien, begon met een gedicht van zijn moeder over een koude dag in de lente.
Lees hier meer over de standpunten van GrienLinks over het weidevogelbeheer. De nota weidevogelbeheer wordt op 18 juni 2014 in de Staten behandeld.