Column door Elsa van der Hoek en Jochem Knol
Minister Mark Harbers van Infrastructuur en Waterstaat waarschuwt in navolging van de stikstofcrisis voor een watercrisis. Water is onmisbaar voor ons leven, maar we gaan er niet zorgvuldig mee om. Het overmatig gebruik van pesticiden, stikstof en fosfaat heeft ertoe geleid dat de Nederlandse waterkwaliteit inmiddels tot de slechtste van Europa hoort. In 2000 zijn er afspraken gemaakt om daar wat aan te doen. Afgesproken is dat er voor 2027 maatregelen genomen moeten zijn, schoon water is immers de bron van alle leven. De provincies en de waterschappen hebben bij het uitvoeren van de maatregelen een centrale rol. Maar als zo vaak is er de afgelopen 22 jaar veel te weinig gebeurd en moeten we nu constateren dat de gemaakte afspraken niet nagekomen worden.
De Friese coalitiepartijen durven geen impopulaire besluiten te nemen en gaan moeilijke maatregelen graag uit de weg. Alles moet opgelost worden in overleg met de bedrijven die het aangaat. Natuurlijk is goed overleg belangrijk en moet je proberen samen oplossingen te vinden en elkaar te helpen, maar dat er schoner water moet komen moet voorop staan. Er zijn bedrijven die niets willen en die moord en brand schreeuwen. Die bedrijven wordt de hand boven het hoofd gehouden. Onder het mom van draagvlak houden we kosten verslindende overleggen in stand en worden de doelstellingen niet gehaald. Onwil wordt zo beloond en onze gezondheid wordt te grabbel gegooid.
De afspraken hebben we gemaakt met Europa en zijn door het parlement bekrachtigd. De EU geeft aan dat afspraak afspraak is. Komen we die niet na dan volgen er boetes. Door de wet wat creatief uit te leggen hopen we daar in Fryslân onderuit te komen, maar in de meeste andere provincies doet men dat niet en houdt men de mogelijkheid open in te grijpen als het moet. Als we een watercrisis in Fryslân willen voorkomen hebben we nog maar weinig tijd en is daadkracht nodig. Dat vergt moed, maar schoon water is dat meer dan waard.