“Het rapport Remkes van 5 oktober 2022: ‘Wat wel kan’ willen we in de Staten bespreken. Om te kijken hoe we de aanpak van natuurherstel en perspectief voor de landbouw in Fryslân kunnen versnellen”, zeggen de fracties van GrienLinks, PvdD, SP en D66.
2030 blijft staan als deadline voor natuurherstel
Minister van der Wal zei bij een werkbezoek aan Fryslân op 3 oktober al ‘niks te zien in de Friese stikstofaanpak‘. Hiermee doelde ze op het voornemen van Fryslân om aan 2035 als deadline vooreerst vast te houden. In het landelijke coalitieakkoord staat echter het jaartal 2030: “Als dat een feit is door een wetsaanpassing, zal ook Fryslân daarin mee moeten”. In het rapport Remkes staat ook dat het ‘voor zowel natuurherstel als voor de vergunningverlening belangrijker (is) om snel te beginnen en een stevig deel van de reductie snel te realiseren, dan om precies op het afgesproken moment het allerlaatste deel te verwezenlijken. Tegelijk leert het verleden ook dat er zonder duidelijke doelstellingen en een deadline op korte termijn, geen actie te verwachten is’.
Jochem Knol (GrienLinks) namens de vier partijen: “Het is zaak om óók in Fryslân de boel te versnellen. Voor de natuur én de boeren is duidelijkheid nodig. Dus willen we op korte termijn om de tafel om de Friese stikstofaanpak naast het rapport Remkes te leggen. Om te kijken waar we onze aanpak kunnen aanpassen”.
______________________________________________________________________________________________________
Update november 2022
In de commissievergadering op 23 november 2022 werd uiteindelijk dit debat gehouden. Jochem Knol (GL) Menno Brouwer (PvdD), Hanneke Goede (SP) en Danny van der Weijde (D66) pleitten ieder voor een actieve aanpak in het natuur/stikstofdossier.
Jochem Knol: “Wij willen in de gebiedsaanpak heldere doelen. en kaders. Want als die ontbreken komen we nergens. We kunnen niet langer zo doorgaan. Voor een gezonde bodem, schoon water, biodiversiteit en een natuurinclusieve landbouw moet je een goed plan hebben. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden, voorzitter.
We moeten het in gebiedsprocessen oplossen, maar dan met duidelijke doelen en kaders over de stikstofaanpak, de waterpeilen en biodiversiteit, anders verzanden we in kostenverslindende en frustrerende processen. Dat is één: duidelijke doelen in de gebiedsprocessen.
En twee: In het verleden is enorm veel gebruik gemaakt van de landinrichtingsinstrumenten. Nu opgenomen in de zogenoemde Wet Inrichting Landelijke gebied, de WILG. Hierin is een uitgebreid instrumentarium voorhanden waarmee we doelstellingen kunnen bereiken.
Drie: als doel 2030 aanhouden, want met nog meer uitstel komen we er niet. Met alleen kletsen komen we er niet.
Drie en half jaar hebben we de natuur en bedrijven in onzekerheid gelaten. We moeten nu drastische maatregelen nemen, want iedereen wil verder, ondanks, of misschien dankzij de hoog oplopende emoties. Daarbij moeten Rijk en Provincie samenwerken en niet afschuiven.”
Het merendeel van de partijen zagen niks in versnelling van de aanpak. Motivatie: “Er komt al zoveel op ons af, laten we nu eerst maar aan het werk gaan”. Ook op het verzoek van Jochem Knol voor een informatiebijeenkomst over de WILG was het antwoord negatief.