Nederland heeft een mestoverschot. Om al die mest kwijt te kunnen, mochten boeren van de EU de afgelopen jaren meer mest uitrijden dan goed is voor de grond en het grondwater. Dat mocht als Nederland andere maatregelen zou nemen om de kwaliteit van het (grond)water te verbeteren. Dat is hard nodig, want op het gebied van waterkwaliteit scoort Nederland het slechtste van alle landen in Europa. Maar die maatregelen werden en worden steeds uitgesteld of er werden geitenpaadjes bewandeld om te proberen onder die maatregelen uit te komen.
Nog het afgelopen najaar probeerde de nieuwe landbouwminister Adema de boeren naar de mond te praten: we wachten nog even met het uitvoeren van de afspraken over het uitrijden van (teveel) mest. Valse verwachtingen zijn gewekt terwijl al in het najaar duidelijk was dat dat uitstel risico’s met zich meebracht. Weer zijn de boeren en de natuur op het verkeerde been gezet en zijn boeren begonnen met het bewerken en inzaaien van stroken land langs de sloten. Onnodige kosten en begrijpelijke boosheid.
Waterkwaliteit
In Fryslân doen we al jaren mee aan het creëren van onduidelijkheid. We hebben in Nederland afspraken gemaakt over het verbeteren van de waterkwaliteit en het herstel van de natuur. Die afspraken zijn door de afgelopen kabinetten gemaakt met Europa en daar hebben we als Nederland onze handtekening onder gezet.
Zo hebben we in 2000 de zogenaamde Kader Richtlijn Water vastgesteld. We hebben tot 2027 om de kwaliteit van ons (drink)water te verbeteren. Jaren hebben we, ook in Fryslân, er over gepraat, maar zijn veel noodzakelijke maatregelen uitgesteld. De meerderheid in Provinciale Staten heeft bedacht dat we wel kunnen wachten tot 2035.
Of we het leuk vinden of niet, de provincie moet de door de regering gemaakte afspraken uitvoeren. De kans dat de provincie wordt teruggefloten en dat er dan op heel korte termijn vergaande maatregelen moeten worden genomen is groot. Weer nieuwe onzekerheid voor de boeren en de natuur, en voorspelbare protesten van degenen die het aangaat.
Eerlijk
Er moet heel veel gebeuren en de meeste partijen willen daaraan meewerken. Maar laten we wel duidelijk zijn waar we voor staan. Naar de mond praten en geitenpaadjes bewandelen lost niks op. De problemen worden besproken in zogenaamde gebiedsprocessen. Laten we de mensen die zich daar inzetten om problemen aan te pakken duidelijk meegeven wat er moet gebeuren. Dan kan de manier waarop dat moet gebeuren samen worden opgepakt. Vooraf duidelijkheid geven is eerlijk naar de boeren en de natuur.
Jochem Knol